نا امیدم

نه دل خوشی برای من، نه عشقی تو وجود تو،
نه حتی احساس قشنگ تو عمق تاروپود تو
حرفای عاشقونه هم گم شده تو حرفای تو،
ازته قلبت نمیاد،دوست دارم گفتن تو
برات حقیرو پوچ شده این تن بی ارزش من
اشکی تو چشمات نمیاد، با هق هق وبارش من
برات نگینه الماسه، هر کسی امّا غیر من
حرف همه مقدسه هر کی باشه،امّا نه من

مهتاب

ای مهتاب آسمان شب های تیره وتار من
با این فاصله ای که بین منو توست چگونه بوسیدن آن چهره
درخشانت میسر است.آری ستاره میشوم در اوج آسمان میدرخشم
تا بر چهره درخشانت بوسه بزنم.....